ΕΙΡΩΝΕΙΑ : Είναι το λεκτικό σχήμα που χρησιμοποιείται, για να αποδοθεί ένα νόημα διαφορετικό ή αντίθετο από αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα. Συνήθως με την ειρωνεία δηλώνεται υποτίμηση ή αποδοκιμασία. Για παράδειγμα, «Έξυπνος που είσαι!» (=τι κουτός που είσαι).
ΕΛΞΗ :Ένας όρος της πρότασης δε συμφωνεί συντακτικά με τον
όρο με τον οποίο απαιτεί το νόημα και η σειρά του λόγου, αλλά «έλκεται»
(επηρεάζεται) από κάποιον άλλο, ισχυρότερο, και συμφωνεί με αυτόν. π.χ.
Θαυμάζουμε όλους όσους προσφέρουν
στο κοινωνικό σύνολο. (Η αντων. όσους έπρεπε να είναι σε ονομαστική ως υποκείμενο του ρ.
προσφέρουν· είναι όμως σε αιτιατική, επειδή «έλκεται» από το όλους, στο οποίο
αναφέρεται).
ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ : Είναι το σχήμα λόγου στο οποίο μία έννοια εμφανίζεται δύο (ή περισσότερες) φορές είτε αυτούσια είτε λίγο διαφοροποιημένη. Δίνεται για λόγους έμφασης. Για παράδειγμα «Τραγούδησε, τραγούδησε, τραγούδησέ μου, κόρη».
ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ή ΕΠΑΝΟΔΟΣ: Μια λέξη ή φράση επαναλαμβάνεται
(επανέρχεται) στην αρχή δύο ή περισσότερων διαδοχικών προτάσεων. Π.χ.
Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
Φταίει
ο Θεός που μας μισεί!
Φταίει
το κεφάλι το κακό μας!
Φταίει
πρώτ’ απ’ όλα το κρασί! (από το ποίημα «Οι μοιραίοι», του Κ. Βάρναλη)
ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΟΥΜΕΝΟ: Το σχήμα κατά το νοούμενο δημιουργείται, όταν η
σύνταξη δεν ακολουθεί τον γραμματικό τύπο των λέξεων αλλά το νόημά τους. π.χ. Ο
κόσμος λένε ό,τι θέλουν.(αντί :ο κόσμος λέει ό,τι θέλει. Το ρήμα μπήκε στον
πληθυντικό αριθμό αντί στον ενικό που είναι και το υποκείμενο).
ΚΛΙΜΑΚΩΤΟ: Οι έννοιες παρουσιάζονται σε ακολουθία είτε αύξησης είτε μείωσης. Για παράδειγμα, «Ακούω κούφια τα τουφέκια, ακούω σμίξιμο σπαθιών, ακούω ξύλα, ακούω πελέκια, ακούω τρίξιμο δοντιών».
ΚΥΚΛΟΣ: Μία πρόταση ή περίοδος ή ένα ποίημα ή ένα κείμενο τελειώνει με την ίδια λέξη με την οποία άρχισε. Για παράδειγμα, «Σταθείτε αντρειά σαν Έλληνες και σαν Γραικοί σταθείτε».
ΛΙΤΟΤΗΤΑ: Αντί για κάποια λέξη χρησιμοποιείται η
αντίθετή της με άρνηση. π.χ. Έχει περάσει βάσανα όχι λίγα (=πολλά) .
ΜΕΤΑΦΟΡΑ : Μεταφορά έχουμε, όταν μία ιδιότητα ενός προσώπου, ζώου ή πράγματος, αφηρημένης έννοιας αποδίδεται σε κάποιο άλλο (πρόσωπο, ζώο, πράγμα αφηρημένη έννοια). Οι μεταφορές δίνουν ζωντάνια. Για παράδειγμα :χρυσή καρδιά έχει ο γιος σου.
ΜΕΤΩΝΥΜΙΑ: Υπάρχει, όταν χρησιμοποιείται:
(α) το όνομα του δημιουργού αντί για το δημιούργημά του, για π.χ. «Διάβασε τον Όμηρο» (αντί: τα έπη του Ομήρου).
(β) αυτό που περιέχει κάτι αντί για το περιεχόμενό του και αντίστροφα, π.χ. Ήπιε όλο το μπουκάλι.
(γ) το αφηρημένο αντί για το συγκεκριμένο και αντίστροφα π.χ. «Ντροπή στα νιάτα να προσβάλλουν τα γεράματα» (οι νέοι, τους γέρους).
ΝΟΜΟΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ: Ο λογοτέχνης κρατάει για το τέλος το πιο σημαντικό, ακολουθώντας τον αυξητικό νόμο του τρίτου και καλύτερου. Συναντάται συχνά στα δημοτικά τραγούδια. Για παράδειγμα, «Του Κώστα (το άλογο) τρώει τα σίδερα, του Αλέξη τα λιθάρια και του μικρού Βλαχόπουλου τα δέντρα ξεριζώνει.»
ΟΞΥΜΩΡΟ: Το οξύμωρο σχήμα δημιουργείται όταν
συνδέονται(ή βρίσκονται μαζί) δύο έννοιες
που είναι αντιφατικές μεταξύ τους, ωστόσο στο βάθος εκφράζουν ένα λογικό
νόημα. π.χ. δώρον άδωρον, σπεύδε βραδέως(τρέχε αργά), αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας! («Άξιόν
εστι, Οδ.Ελύτης)
ΠΑΡΗΧΗΣΗ: Ένας συγκεκριμένος φθόγγος (συνήθως
σύμφωνο) συναντιέται πολλές φορές σε κάποια φράση (κυρίως σε συνεχόμενες
συλλαβές ή λέξεις). Έτσι, κάνουμε λόγο για παρήχηση του –ρ–, του –τ–, του
–σ–…. π.χ. τρανή λαλιά, τρόμου
λαλιά, ρητή κατά το κάστρο.(«Ελεύθεροι
Πολιορκημένοι»,Δ.Σολωμός)
ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ : Παρομοίωση έχουμε όταν παρουσιάζουμε ένα πρόσωπο, ζώο ή πράγμα όμοιο με κάποιο άλλο ως προς μια ιδιότητα. Η παρομοίωση εκφέρεται με τις σαν, καθώς, όπως, σαν να, θαρρείς, λες κ.ά.. Για παράδειγμα :Είναι όμορφος σαν θεός.
ΠΛΕΟΝΑΣΜΟΣ: Για να εκφραστεί ένα νόημα,
χρησιμοποιούνται περισσότερες λέξεις από όσες χρειάζονται κανονικά .π.χ. Πάλι
ξαναήρθε ο φίλος μου.
ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ : Είναι η απόδοση ανθρώπινων ιδιοτήτων σε άψυχα αντικείμενα ή αφηρημένες έννοιες (π.χ. ζώα, φυτά, πράγματα).π.χ. Γιατί είναι μαύρα τα βουνά και στέκουν πικραμένα;
ΠΡΩΘΥΣΤΕΡΟ:
Από δύο σχετικές ενέργειες ή έννοιες τοποθετείται στη σειρά του λόγου πρώτη
εκείνη που είναι χρονικά και λογικά δεύτερη. π.χ. Εμπήκε ο Μάης με τα τριαντάφυλλα κι ο
Απρίλης με τα ρόδα.
ΣΥΝΕΚΔΟΧΗ :σε αυτό το σχήμα λόγου χρησιμοποιείται: α) το ένα αντί για τα πολλά π.χ. Ο ΄Ελληνας στη μάχη είναι γενναίος.(αντί :οι ΄Ελληνες)
β) το μέρος ενός συνόλου αντί για το σύνολο ή αντίστροφα π.χ. Μάτια μου!(αντί του ονόματος αγαπημένου προσώπου)," κάθε κλαδί και κλέφτης" αντί κάθε δέντρο.
γ) η ύλη αντί για το πράγμα που έχει γίνει από την ύλη αυτή π.χ. Με χαλκό πολεμούσαν τότε (αντί : με χάλκινα όπλα),φορά πολύ χρυσάφι .(αντί πολλά χρυσαφικά, κοσμήματα χρυσά)
δ) εκείνο που παράγει αντί για κείνο που παράγεται από αυτό π.χ. Πίνει το καλύτερο σταφύλι(αντί :το καλύτερο κρασί).
ΥΠΕΡΒΟΛΗ : Πρόκειται για λέξεις ή φράσεις με τις οποίες μεγεθύνεται ένα χαρακτηριστικό, μία ιδιότητα, μία ενέργεια, μία κατάσταση σε επίπεδα εξωπραγματικά. Δίνεται για έμφαση. Για παράδειγμα :Να φτάσει η φωνή μας έως τον ουρανό.
Τα σχήματα λόγου περιλαμβάνονται στα εκφραστικά μέσα. Η έννοια του όρου "εκφραστικά μέσα" είναι ευρύτερη από την έννοια του όρου "σχήματα λόγου". Οι εικόνες, τα σχήματα λόγου, η χρήση πολλών επιθέτων, το είδος του λεξιλογίου που
χρησιμοποιεί ένας λογοτέχνης(π.χ. ιδιωματικό, λόγιο, καθημερινό),η
στίξη* που επιλέγει(θαυμαστικό ,ερωτηματικό, αποσιωπητικά..) ,τα πρόσωπα των ρημάτων(η χρήση του β΄ ενικού προσώπου στα ποιήματα δίνει τόνο διδακτικό),ο διάλογος(εξασφαλίζει τη ζωντάνια στο κείμενο) αποτελούν κάποια από τα εκφραστικά του μέσα(=το σύνολο των μέσων που χρησιμοποιούνται στη λογοτεχνική
έκφραση).Από τα εκφραστικά μέσα που υπάρχουν σ΄ ένα κείμενο διαμορφώνεται το ύφος του κειμένου.
(Το ύφος είναι ο ιδιαίτερος τρόπος µε τον οποίο χρησιµοποιεί κάποιος τη γλώσσα
αξιοποιώντας τα διάφορα µέσα που αυτή προσφέρει, για να μεταδώσει µε τον καλύτερο τρόπο
το µήνυµά του. Εξαρτάται από την περίσταση επικοινωνίας και διαφοροποιείται ανάλογα με το είδος της επικοινωνίας. Το ύφος μπορεί να είναι απλό, λιτό, ζωντανό, παραστατικό, επίσημο, τυπικό, επιστημονικό, ειρωνικό, χιουμοριστικό, διδακτικό, λόγιο..)
ΠΑΙΞΕ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΙΓΟΥΡΕΥΤΕΙΣ ΟΤΙ ΤΑ ΕΜΑΘΕΣ...
Εξαιρετική εργασία! Πραγματικά μπράβο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΕξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ!
Διαγραφήmprabo
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ!!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πάρα πολύ, με σώσατε πραγματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό αληθεια
ΑπάντησηΔιαγραφήεύκολα κατανοητό και με βοήθησε πάρα πολύ. Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ πολύ!Να είστε καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ καλό πραγματικά!! τέλεια η δουλειά σας :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ!🙂
ΔιαγραφήΜε βοήθησε πολύ στην νεοελληνική λογοτεχνία. μπράβο
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι,πραγματικά,που βοήθησε!Ευχαριστώ!🙂
Διαγραφήme sosate. Den ta thimomoun kan....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αυτό σας βοήθησε,χαίρομαι πολύ!
ΔιαγραφήΔεν με βοηθησε καθολου. Λει πως μεσα στη ιστοσελιδα υπαρχουν και εκφραστικα μεσα κι ομως δεν υπαρχουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα υπάρχουν εκφραστικά μέσα ξεκάθαρα.
ΔιαγραφήΠραγματικά με σώσατε αυτή την στιγμή. Τέλειο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφω αύριο τεστ πάνω σε αυτά και με σώζετε!! Ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επιτυχία!Χαίρομαι που βοήθησα!Σ' ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΠρέπει να κάνω μια άσκηση πάνω σε αυτά, και πραγματικά με σώσατε! Να 'στε καλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σας βοήθησα!Κι εσείς να είστε καλά!
Διαγραφήγεια σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒοηθάει με τις εξετάσεις thnx
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι γι' αυτό!Καλή επιτυχία!
ΔιαγραφήΠολυ ωραιο γραφω διαγωνισμα και με βοηθαει .Μπραβο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ!Ωραία!Καλή επιτυχία!
Διαγραφή