Επίθετα δευτερόκλιτα ,Θεωρία-Ασκήσεις. Η δεικτική αντωνυμία Ενότητα 8η ,Αρχαία Α΄ Γυμνασίου
Επίθετα λέγονται οι λέξεις που φανερώνουν ιδιότητα ή ποιότητα ουσιαστικών. σοφὸς (ἀνήρ), καλὴ (γυνή), ὑψηλὸν (ὄρος)·
Από τα
επίθετα:
1) πολλά
είναι τρικατάληκτα με
τρία γένη, δηλ. έχουν τρία γένη (αρσενικό, θηλυκό και ουδέτερο)
και τρεις καταλήξεις, μία για κάθε γένος: ὁ σοφός, ἡ σοφή, τὸ σοφόν — ὁ βαθύς, ἡ βαθεῖα, τὸ βαθύ·
2) αρκετά
είναι δικατάληκτα με
τρία γένη, δηλ. έχουν τρία γένη, αλλά μόνο δύο καταλήξεις, μία
για το αρσενικό και το θηλυκό και μία για το ουδέτερο: ὁ, ἡ ἄφθονος, τὸ ἄφθονον — ὁ, ἡ
ἐπιμελής, τὸ ἐπιμελές·
3) μερικά είναι μονοκατάληκτα με δύο γένη,
δηλ. έχουν μόνο δύο γένη, το αρσενικό και το θηλυκό, και μία κοινή κατάληξη: ὁ, ἡ πένης —
ὁ, ἡ φυγὰς .
Τα επίθετα ανάλογα με την κατάληξή τους
κλίνονται κατά μία από τις κλίσεις των ουσιαστικών. Και:
1) τα τρικατάληκτα με τρία γένη σχηματίζουν
το θηλυκό πάντοτε κατά την α΄ κλίση (ἡ
δικαία, ἡ καλή — ἡ βαθεῖα, ἡ πᾶσα) και το αρσενικό και το
ουδέτερο άλλα κατά τη β΄ κλίση και άλλα κατά την γ΄ κλίση (ὁ δίκαιος, τὸ δίκαιον, γεν. τοῦ δικαίου — ὁ ἅπας, τὸ ἅπαν, γεν. τοῦ ἅπαντος)·
2) τα δικατάληκτα με τρία γένη κλίνονται
άλλα κατά τη β΄ και άλλα κατά την γ΄ κλίση: ὁ, ἡ βάρβαρος, τὸ βάρβαρον, γεν. τοῦ βαρβάρου — ὁ, ἡ σώφρων, τὸ σῶφρον, γεν. τοῦ σώφρονος·
3) τα μονοκατάληκτα
με δύο γένη κλίνονται τα περισσότερα κατά την γ΄ κλίση: ὁ, ἡ φυγάς, γεν. φυγάδος — ὁ, ἡ
πένης, γεν. πένητος.