ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ,ΟΙ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ,ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ-ΟΙ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ: 

α)Ο λιτός και πυκνός λόγος. Αποφεύγονται δηλαδή οι μακρηγορίες, τα επίθετα είναι ελάχιστα (συνήθως «χαρακτηριστικά») και ο λόγος συγκροτείται κυρίως με ουσιαστικά και ρήματα:    

β)Η αρχή της ισομετρίας. Κάθε μετρική ενότητα (ημιστίχιο, στίχος ή δίστιχο) περιέχει ένα ολοκληρωμένο νόημα. 


γ)Η επανάληψη ή ολοκλήρωση του νοήματος του πρώτου ημιστίχιου στο δεύτερο.   

δ)Το θέμα των άσκοπων ερωτημάτων.
   
ε)Το θέμα του αδυνάτου- (Αν τρέμουν τ' άγρια βουνά, να τρέμει το γεφύρι.     Κι αν πέφτουν τα άγρια πουλιά, να πέφτουν οι διαβάτες...)   

στ)Οι προσωποποιήσεις: Τα βουνά, τα πουλιά, τα δέντρα, τα άλογα κλπ., δηλαδή κάθε έμψυχο ή άψυχο μπορεί να μιλάει και να παίρνει μέρος στη δράση.
Τα δημοτικά τραγούδια είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη μουσική, είναι αυτό που λέει το όνομά τους, τραγούδια. Παράγονται από λαϊκούς δημιουργούς συγχρόνως με τη μελωδία ή προσαρμόζονται νέοι στίχοι σε μελωδία γνωστή. 
Καθώς μεταδίδονται με την προφορική παράδοση από τόπο σε τόπο και από γενιά σε γενιά υφίστανται μεταβολές και έτσι δημιουργούνται διαφορετικές μορφές του ίδιου τραγουδιού (παραλλαγές). 
Είναι, επίσης ,συνδεδεμένα με διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις: εργασίες (εργατικά), πορείες (του δρόμου), χορούς (χορευτικά), συμπόσια (της τάβλας), γάμους (του γάμου, του γαμπρού, της νύφης), αγερμούς παιδιών (κάλαντα), θανάτους (μοιρολόγια)  


ζ) Τυπικός αριθµός 3 - Νόµος των τριών : σε µια νοηµατική ενότητα παρουσιάζονται συνήθως τρία στοιχεία. Παρουσιάζονται είτε αριθµητικά είτε σε κλίµακα όπου το τρίτο είναι το καλύτερο ή το σηµαντικότερο : Πάνω στηµ πάνω γειτονιά έσιει τρεις αδερφάε  , τηµ µιαλ λαλούν την Αδωρούν, την άλλην Αδωρούσαν,   την τρίτην την καλλήττερηλ  λαλούν τηρ Ροδαφνούσαν.    Ο αριθµός « τρία » είναι ιερός στη λαϊκή παράδοση και κλείνει µέσα του ειδική -µαγική δύναµη. Υπάρχει η πίστη ότι είναι φορέας επιτυχίας. Στη χρήση του αριθµού τρία συντέλεσε και η πίστη στην Αγία Τριάδα. Και τα Πολλαπλάσια του 3 παρουσιάζονται συχνά στο λαϊκό λόγο : Σαράντα πέντε ( 3 Χ 15 < 5 Χ 3 > )µάστοροι κι εξήντα ( 3 Χ 20 )  µαθητάδες τρεις χρόνους εδουλεύανε στης Άρτας το γεφύρι » 

Οι παραλογές αποτελούν μια ιδιαίτερη κατηγορία δημοτικών τραγουδιών και παρουσιάζουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: 

 α) είναι συνήθως πολύστιχα ποιήματα με αφηγηματικό και επικολυρικό χαρακτήρα. Από την άποψη αυτή, πλησιάζουν κάπως και συγγενεύουν με τα ακριτικά τραγούδια. 

 β) ως αφηγηματικά τραγούδια αναπτύσσουν ένα μύθο (=μια υπόθεση, μια ιστορία) που εξελίσσεται σταδιακά και έχει όλα τα γνωρίσματα και τα στοιχεία της αφηγηματικής ποιητικής γραφής: αρχή και δέση του μύθου, σταδιακή εξέλιξη και κορύφωση και, τέλος, λύση 
   

γ) αντλούν το περιεχόμενό τους από αρχαίους ελληνικούς μύθους, από νεότερες παραδόσεις, από διάφορα δραματικού χαρακτήρα κοινωνικά περιστατικά, από την ιστορική μνήμη, ή έχουν υπόθεση εντελώς πλαστή     

δ) παρουσιάζουν έντονα παραμυθιακά και εξωλογικά στοιχεία, δηλαδή στοιχεία που η λογική μας δεν τα δέχεται ως πραγματικά και φυσικά 
       

ε) παρουσιάζουν το χαρακτηριστικό της αφηγηματικής πυκνότητας στην πλοκή του μύθου, με αποτέλεσμα να διακρίνονται από έναν γρήγορο και γοργό ρυθμό στην όλη ροή και εξέλιξη του μύθου       
   

στ) διαφέρουν ριζικά από άλλα αφηγηματικά τραγούδια, γιατί η υπόθεσή τους παρουσιάζει στοιχεία έντονης δραματικότητας. 

Όλα αυτά τα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά μπορεί κανείς εύκολα να τα διαπιστώσει και να τα επισημάνει στις δύο καλύτερες παραλογές: «Του Νεκρού αδελφού» και «Του γεφυριού της Άρτας». (ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α΄ΛΥΚΕΙΟΥ)

Διαβάστε την ανάλυση της παραλογής:"Του γιοφυριού της ΄Αρτας" στο:https://filologikaek.blogspot.com/2019/02/blog-post_24.html