Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2022

Σχολείο, Φύλλο εργασίας ,Γλώσσα Α΄ Γυμνασίου

ΣΧΟΛΕΙΟ, ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,ΓΛΩΣΣΑ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ- ΕΙΣΑΓΩΓΗ

«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…»(Οδυσσέας Ελύτης, Άξιόν εστί)

1)Συμπλήρωσε την ακροστιχίδα με λέξεις που σχετίζονται με το σχολείο:

2)Διάβασε το ποίημα και το κείμενο που ακολουθεί :α)Υπογράμμισε πέντε λέξεις από το καθένα και σχημάτισε προτάσεις με αυτές. β)Να βρεις και να γράψεις στο τετράδιό σου ένα παράδειγμα από καθένα από τα μέρη του λόγου:

Ζακ Πρεβέρ, «Ο κακός μαθητής»

Ο κακός μαθητής

Λέει όχι με το κεφάλι

Μα λέει ναι με την καρδιά

Λέει ναι σε όσους αγαπάει

Λέει όχι στον καθηγητή

Είναι όρθιος

Τον ρωτούν

Και όλα τα προβλήματα έχουν δοθεί

Ξαφνικά τον πιάνουν ακατάσχετα γέλια

Και τα σβήνει όλα

Τα ψηφία και τις λέξεις

Τις ημερομηνίες και τα ονόματα

Τις φράσεις και τους γρίφους

Και παρά τις φοβέρες του καθηγητή

Κάτω από τα γιουχαΐσματα των καλών μαθητών

Με κιμωλίες όλων των χρωμάτων

Πάνω στον μαυροπίνακα της δυστυχίας

Ζωγραφίζει το πρόσωπο της ευτυχίας.

Δημήτρη Γκιώνη, «Τώρα θα δεις…» (απόσπασμα)

[…]

Το σχολείο μόνιμος βραχνάς αλλά και καταφύγιο. Γιατί όταν δεν είχε σχολείο, είχε δουλειά στο μαγαζί, θελήματα στο σπίτι. Μόνο που στο σχολείο έπρεπε να είσαι πάντα διαβασμένος και προσεχτικός, γιατί διαφορετικά έπεφτε ραβδί.

Αυτά τα αναθεματισμένα μέρη του λόγου.

— Πόσα είναι, Κούκο; Ρώτησε την ημέρα εκείνη ο Τζαναβάρας και ήμουν βέβαιος ότι ευχόταν να μην τα ξέρω για να με λιανίσει.

— Δέκα.

— Για πες τα…

— Άρθρο, όνομα ουσιαστικό, επίθετο, αντωνυμία, ρήμα, πρόθεση…

— Αυτά είναι έξι, δεν είναι δέκα. Τί τά ’κανες τ’ άλλα;

Φτου κι απ’ την αρχή:

— Άρθρο, όνομα ουσιαστικό, επίθετο, αντωνυμία, ρήμα…

— Τώρα τά ’βγαλες πέντε! Είσαι με τα καλά σου;

— ……

— Όρθιος, εκεί με τους άλλους!

Ευτυχώς που υπήρχε παρέα, η οποία έφτασε στο τέλος να είναι αριθμητικά μεγαλύτερη από τα μέρη του λόγου.

— Γιατί δε διαβάσατε, ρε; Τσίριξε.

Τσιμουδιά.

Από ένα αστραφτερό χαστούκι στον καθένα. Και καθώς το δεχτήκαμε όλοι περίπου ατάραχοι, μας περνάει και δεύτερο χέρι από το άλλο μάγουλο. Και κάποια στιγμή βγάζει αφηνιασμένος τη λουρίδα και μας λιανίζει τα πόδια.

— Αύριο να μου τό ’χετε γράψει είκοσι φορές στο τετράδιο και να το ξέρετε φαρσί!

[πηγή: Δημήτρης Γκιώνης, Τώρα θα δεις…, Καστανιώτης, Αθήνα 1994, σ. 50-51]

λιανίζω (παθητική φωνή: λιανίζομαι)

1. κόβω σε λιανά κομμάτια

≈ συνώνυμα: κομματιάζω, κατακόβω, κατατεμαχίζω, λιανοκόβω, τεμαχίζω, ψιλοκόβω

2. (μεταφορικά) χτυπώ κάποιον δυνατά

≈ συνώνυμα: σπάω στο ξύλο

3. (κατʼ επέκταση) κατανικώ, κατατροπώνω

φαρσί ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό άκλιτο

η περσική γλώσσα, τα περσικά

π.χ.ευτυχώς ο αρχηγός του γκρουπ ήξερε τα φαρσί και μπορέσαμε να συννενοηθούμε

φαρσί(επίρρημα)