"Η μεταμφίεση", Ρέα Γαλανάκη ,Λογοτεχνία Γ΄ Γυμνασίου, Φύλλο εργασίας
Ελένη Αλταμούρα 
Ρέα Γαλανάκη(βιβλιονέτ)
Η Ρέα Γαλανάκη προχωρεί στην πεζογραφία καθώς απομακρύνεται από την ποίηση, στην οποία ωστόσο είχε δώσει δείγματα πειστικής ακριβολογίας (Πλην εύχαρις, 1975), περνώντας ένα μεταβατικό στάδιο με τα πεζά: Πού ζει ο λύκος; (1982). Η απόφασή της να ακουστεί και η δική της φωνή ευοδώθηκε από το υπόβαθρο της προσωπικής της παιδείας και κατέληξε άνετα στον σχεδιασμό ενός τύπου αφήγησης που ανασύρει πρόσωπα του παρελθόντος τα οποία έχουν ξεχαστεί. Τα τρία μυθιστορήματα γραμμένα σε αυτή την κατεύθυνση, για τα οποία η Γαλανάκη αρνείται τον ορισμό «ιστορικό μυθιστόρημα», της επεφύλαξαν ικανοποιητική ανταπόκριση από πλευράς κριτικής και κοινού. Το πρώτο, Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά (1991), στέκεται σε μερικές στιγμές της ζωής ενός ισχυρού ανθρώπου, Έλληνα από την Κρήτη που τον απήγαγαν και τον εξισλάμισαν όταν ήταν παιδί, και που έγινε υπουργός και αρχιστράτηγος του σουλτάνου της Αιγύπτου. Αποτελεί κάτι νέο η αντιμετώπιση του Τούρκου δίχως αισθήματα φθόνου που δεν έλειψαν κατά το παρελθόν από την ελληνική λογοτεχνία. […]Ακολούθησαν άλλα δύο μυθιστορήματα με πρόσωπα που ανασύρονται από το παρελθόν (Θα υπογράφω Λουί, 1993, Ελένη ή Ο κανένας, 1998)· με το Ο αιώνας των λαβυρίνθων, 2002, οι στόχοι μετατοπίζονται.( Mario Vitti, Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα 2003, 581-582).
